Agnieszka Jeż

Z urodzenia warszawianka, z genów krakowianka i góralka, od dwudziestu lat mieszka w Sulejówku.

Pisarka i felietonistka, autorka kilkunastu powieści, także gatunkowych.

W liceum wpatrzona w matematykę i fizykę, czytająca dla przyjemności. Na studiach - filologia polska i filologia bałtycka - czytająca już na cały etat.

Po studiach przyszedł taki moment, że od czytania przeszła do pisania. W 2016 roku zadebiutowała powieścią „Nie oddam szczęścia walkowerem” (razem z Pauliną Płatkowską). Potem była książka o dwudziestoleciu międzywojennym, które uwielbia – „Dwudziestolecie międzywojenne. Co i jak jadano”. I kolejne tytuły: „Szczęściary” (2017), „Marzena M.” (2017), „Ciasteczko z wróżbą” (2018), „Jak przechytrzyć nieboszczyka” (2019), „Niewierność. Uwikłani w historię” (2019), trzyczęściowa saga „Dom Pod Trzema Lipami”: „Serce z szuflady” (2019), „Za siódmą górą” (2019), „Taka miłość się zdarza” (2020), dwutomowy cykl: „Miłość warta wszystkiego” (2020) i „Spotkajmy się po wojnie” (2020), „Zwyczajne cuda” (2020).

We wrześniu ubiegłego roku ukazał się jej debiut kryminalny „Szaniec”, w lutym 2021 drugi tom z sierżant Wierą Jezierską – „Odpłata”.

Kiedy nie czyta i nie pisze, spaceruje. „Chodzenie to mój narkotyk”, powtarza za Konwickim. Pozostałe uzależniania to: dzieci, mąż, pies, ogród i góry.